رزین پلی استرغیر اشباع (UP)
متداولترین رزینهای مورد مصرف در پلاستیکهای تقویت شده هستند. این رزینها مورد استفاده در ابتدایی ترین روشها ی فرآیند دستی تا پیچیده ترین فرآیندهای قالبگیری ماشینی هستند.
از ویژگی بارز این مواد می توان به خواص خوب مکانیکی ، الکتریکی همراه با مقاومت نسبی در برابر مواد شیمیایی، سهولت زیاد در استفاده و قیمت پایین آن اشاره نمود. پلی استرها عموما از واکنش همزمان گلیکولها و اسیدهای دو ظرفیتی آلی که شامل یک جفت باند دوگانه کربن هستند ، تولید میشوند.
با خارج کردن آب تولید شده در واکنش بین اسید و گلیکول ، زنجیره های استر شکل پیدا میکنند. زنجیر پلیمری تولید شده را در یک حلال آلی فعال حل میکنند که معمولا مونومر استایرن است.
هر چند حلالهایی مانند متیل متاکریلات ، وینیل تولوئن و آلفا متیل استایرن نیز استفاده میشوند.نوع اسید و گلیکول مورد استفاده برخی از خواص محصول مانند مقاوت شیمیایی و مقاومت در برابر اشتعال اثر زیادی دارد.
در نتیجه میتوان پلی استرها را بر مبنای مواد اولیه مورد استفاده در آنها به شکل زیر تقسیم بندی نمود :
اورتوفتالیک (orthophtalic)
ایزو فتالیک (isophtalic)
ایزو ان پی جی (iso-NPG)
