چسب به عنوان ماده ای غیر فلزی تعریف می شود که قادر است دو بستر را با استفاده از مکانیسمهای چسبندگی (که بین چسب و بستر ایجاد می شود) و مکانیسم هم چسبی (که در خود توده چسب ایجاد می شود) به هم متصل کند. همانگونه که از این تعریف بر می آید، چسب ها ماده ای غیر فلزی هستند و اغلب به موادی اطلاق می شود که از پلیمرهای آلی تشکیل شده اند و هنگامی که اعمال می شوند در حالت مایع بوده و بعد از پخت و سخت شدن به حالت جامد در می آیند. در ادامه تعریف چسب در هر مفصل اتصال مفاهیم زیر تشکیل می شود:

بستر 
چسبندگی
هم چسبی

تعریف بستر: بستر به ماده ای اطلاق می شود که قرار است چسبانده شود، برای مثال اگر دو ورق آلومینیومی را بچسبانیم، هر ورق یک بستر خواهد بود.

تعریف چسبندگی: چسبندگی تمام نیروها و مکانیسم هایی می باشد که چسب را مابین دو بستر نگه می دارد، یا به عبارت دیگر این واژه به تمامی مکانیسم های چسبندگی و نیروهایی اطلاق می شود که در یک لایه نازک (لایه اتصال) بین بستر و خود چسب قرار دارند.

تعریف هم چسبی: نیروهای هم چسبی تمامی نیروها و مکانیسم هایی هستند که خود چسب را نگه می دارد.
تعریف چسبندگی و هم چسبی مربوط به نیروهایی می باشد که چسب را با بستر (چسبندگی) و خود چسب (هم چسبی) نگه می دارد. این نیروها مربوط به پیوندهای شیمیایی و و نیروهای بین مولکولی می باشد.

پیوندهای شیمیایی و نیروهای بین مولکولی، عناصر اتصال دهنده ای می باشند که چسب را مابین سطوح نگه می دارد.

در زیر شما انواع چسب های موجود را می ببینید