ویستا پلیمر پارس

بازرگانی و تولید محصولات پلیمری

ویستا پلیمر پارس

بازرگانی و تولید محصولات پلیمری

مستربچ افزودنی آنتی بلاک
(anti block)

مستربچ افزودنی آنتی بللک با خواص باز شوندگی باعث چسبیدن دو لایه فیلم به یکدیگر و لایه های فیلم به سطوح فلزی و لغزنده شدن آن میگردد این محصول با کیفیت بسیار عالی و ماندگاری بالا جهت فیلمهای بسته بندی، برپایه پلی اتیلن و سازگاری با MDPE،HDPE ، LDPE ، LLDPE ، PP و کاملاً بدون بو می باشد .

براثر نیروی واندروالسی مولکولی لایه های فیلم تمایل دارند همدیگر را جذب کنند و باعث چسبندگی لایه های فیلم های بسته بندی به یکدیگر شده و عمل جدایش و سهولت استفاده از رول و لفاف ها را کم می کنند یکی از راه های غلبه براین جاذبه استفاده از مستربچ آنتی بلاک با یک ساختار سطحی بروی فیلم و از بین بردن نیروی چسبندگی واندروالسی است مستربچ آنتی بلاک لیزکننده شرکت آرمن پلیمربا حفظ خواص شفافیت با درصد های پایین بین ۰.۳ تا۰.۷ گرم درصد وزنی این مشکل را برطرف می کند و علاوه برآن اثر لغزش و سرخوردن فیلم های پلاستیکی بروی یکدیگر در هنگام چیدمان جلوگیری می کند.

 

مزایا استفاده از مستربچ افزودنی آنتی بلاک

  • ممانعت از چسبیدن لایه های فیلم هنگام رول شدن 
  • سهولت در بسته بندی و انبارش محصول 
  • ایجاد خواص این محصول عمر طولانی تری نسبت به محصولات مشابه دارد 
  • جنس تولیدی را کدر نمی کند و هیچ گونه تغییر رنگی ایجاد نمی کند 
  • به دلیل استفاده از مواد اولیه مرغوب با مش بالا به هیچ عنوان شفافیت محصول را از بین نمی برد.

کاربرد استفاده از مستربچ  افزودنی آنتی بلاک

  • فیلم های بسته بندی نظیر نایلون های بسته بندی صیفی جات و کیسه های خرید 
  • شرینک های صنعتی
۰/۵ (۰ دیدگاه)

به این محصول نیاز دارید ؟

از طریق فرم زیر درخواست خود را ارسال کنید

مطالب مرتبط

مواد شیمیایی ساختمان

الیاف پلی پروپیلن

الیاف پلی پروپیلن از طریق پلیمریزاسیون پروپیلن به صورت یک پلیمر خطی تهیه می گردد و به اختصار پ-پ نامیده می شود بعد از پیدا شدن کاتالیست زیگلرناتا تولید شد این کاتالیست تولید پلی پروپیلن ایزو تاکتیک که قادر به متبلور شدن می باشد، را امکان پذیر ساخت. این الیاف در سال ۱۹۶۰ در ایتالیا

پیگمنت

پیگمنت آبی

دومین گروه متداول از طبقه بندی رنگدانه ها فتالوسیانین مس و مشتقات آن است. برخلاف رنگدانه های آزو، کشف آنها به قرن نوزدهم برمی گردد در حالی که فتالوسیانین، به طور اتفاقی در سال ۱۹۲۸ شناخته شد. هنگام تهیه فتالیمید از فتالیک انیدرید در یک ظرف آهنی، ناخالصیآبی مشاهده شد. آبی فتالوسیانین نخستین تولید تجاری

پیمایش به بالا